Παν. Ιωαννίνων | Ψάχνουν νέες μεθόδους διατήρησης


Μια ερευνητική ομάδα του Τμήματος Χημείας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων ξεκίνησε μελέτες για την εύρεση ενός εναλλακτικού τρόπου διατήρησης των τροφίμων. Το team με επικεφαλής Μιχάλη Κοντομηνά προσπαθεί να χρησιμοποιήσει την τεχνολογία του οζονισμού για να επιτύχει τη διατήρηση τροφίμων, όπως ψάρι και κοτόπουλο, για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

«Το πρώτο υποπεδίο είναι η συσκευασία και το δεύτερο ο οζονισμός. Το τελευταίο,  η χρήση διαφορετικών επιλεγμένων αντιμικροβιακών μορίων. Όταν λέμε αντιμικροβιακά μόρια, εννοούμε μοριακές ενώσεις, οι οποίες έχουν αντιμικροβιακή δράση. Ουσιαστικά στόχος είναι να αξιοποιήσουμε αυτά τα μόρια, προκειμένου να επιμηκύνουμε τον χρόνο ζωής των τροφίμων», περιγράφει ο κ. Κοντομηνάς.
Η τεχνολογία του οζονισμού έκανε για πρώτη φορά την εμφάνισή της στις ΗΠΑ, ενώ από το 2001 έχει εγκριθεί από τον Αμερικανικό Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων, ενώ έχει περάσει στην παραγωγή και ήδη χρησιμοποιείται σε ορισμένες μονάδες επεξεργασίας τροφίμων στην Πελοπόννησο.
Όπως σημείωσε ο καθηγητής, ο οζονισμός απευθύνεται περισσότερο στα φυτικά τρόφιμα, δηλαδή τα φρούτα και τα λαχανικά. Είναι μία τεχνολογία, που είναι ασφαλής και αρκετά οικονομική.


Γερμανός φοιτητής «τα βάζει» με τη Google!


Κι αν σας φαίνεται λιγάκι απίστευτο κάποιος άνθρωπος, φοιτητής κιόλας στην ιδιότητα να ανοίγει πόλεμο με την Google, κι όμως συνέβη.

Ο Γερμανός φοιτητής, Philip Matesanz, διαχειρίζεται το site Youtube-mp3.org, μέσω του οποίου εκατομμύρια χρήστες μετατρέπουν τα βίντεο του YouTube σε mp3. Η Google υποστηρίζει ότι η ενέργεια αυτή αποτελεί παραβίαση των όρων χρήσης ενώ ο φοιτητής πιστεύει ακράδαντα το αντίθετο.
Και ενώ το site του νεαρού απειλείται να κλείσει ο ίδιος έχει μαζέψει μέχρι στιγμής 1.200.000 υπογραφές για τη διατήρησή του. Για να δούμε… θα επιβιώσει ενάντια στο μεγαθήριο που λέγεται Google;

Google+ | Αύξηση 66% των μοναδικών επισκεπτών!


Καλά τα τελευταία νέα που κυκλοφόρησαν για το μέλλον του Google+, αφού όπως φαίνεται καταφέρνει να κερδίσει νέους χρήστες.
Παρόλο που πολλοί νομίζαμε πως δεν θα τα καταφέρει, πρόσφατη ανάλυση της ComScore δείχνει πως έχει αυξηθεί ο αριθμός των μοναδικών επισκεπτών ανα μήνα κατά 66%, σε σύγκριση με τους τελευταίους 9 μήνες. Μόνο τον Ιούνιο, επισκέφτηκαν το Google+ συνολικά 110 εκατομμύρια χρήστες, όταν το Νοέμβριο είχε 66,7 εκατομμύρια χρήστες.


Τι είναι η σχετικότητα;


Τι είναι η σχετικότητα;
Ερώτηση από τον Κωνσταντίνο και το Γιώργο!
Όλα ξεκίνησαν κάπως έτσι …
Οι επιστήμονες αναρωτιώντουσαν πόσο γρήγορα μπορεί να τρέξει ένα σώμα :
Το σαλιγκάρι κινείται με ταχύτητα μέχρι 0.04 km/h
Το αυτοκίνητο κινείται με ταχύτητα μέχρι 200 km/h
Το αυτοκίνητο κινείται με ταχύτητα μέχρι 10000 km/h
Το νέτρίνο κινείται ελάχιστα πιο αργά από το φως
Το φως κινείται στο κενό με ταχύτητα 1 080 000 000 km/h
ή 300 000 μέτρα το δευτερόλεπτο
Εώς τότε δεν είχε βρεθεί τίποτε που μπορεί να κινηθεί γρηγορότερα από το φως.
Και σκέφτηκαν το εξής !
Οι επιστήμονες σκέφτηκαν λοιπόν ότι μπορεί να μην είναι δυνατόν να κατασκευάσουμε μια μηχανή που κινείται με ταχύτητα μεγαλύτερη από αυτή του φωτός αλλά μπορούμε να κάνουμε το φως να τρέξει πιο γρήγορα. Εάν βάλουμε μια λάμπα επάνω σε ένα πολύ γρήγορο τρένο που κινείται με 200 km/h τότε το φως θα μπορέσει να ξεπεράσει τα 300 000 μέτρα το δευτερόλεπτο!
Το φως όμως δεν έτρεχε πιο γρήγορα . . .
Ένα πανδεμόνιο ακολούθησε
Πολλές προσπάθειες έγιναν από τότε να βρεθεί ταχύτητα μεγαλύτερη από αυτή του φωτός με αποκορύφωμα ένα από τα πιο διάσημα πειράματα της ιστορίας το Michelson-Morley. Παρόλα αυτά, το φως δεν μπορούσε να κινηθεί στο κενό ούτε λιγότερο ούτε περισσότερο γρήγορα από 300000 μέτρα το δευτερόλεπτο
Και τότε ήλθε ο Einstein . . .
Το 1905 νεαρός Albert Einstein παρουσιάζει την ειδική θεωρία της σχετικότητας . Σε αυτή επαναδιατυπώνει γνωστούς μέχρι τότε νόμους της φυσικής παραδεχόμενος ότι η μεγαλύτερη ταχύτητα που μπορεί να υπάρξει στο σύμπαν είναι αυτή του φωτός (Χωρίς να εξηγήσει και πως και γιατί! ).
Η σκέψη του Einstein
Για να το καταφέρει αυτό επινοεί το εξής (περίπου) θεωρητικό πείραμα :
Στην οροφή ενός τρένου που κινείται με 50 μίλια την ώρα ένας ληστής τρέχει προσπαθόντας να ξεφύγει από την αστυνομία. Ξαφνικά ένας αστυνομικός Α που βρίσκεται στο τελευταίο βαγόνι τον πυροβολεί και η σφαίρα του όπλου του εκτοξεύεται με 100 μίλια την ώρα! Ταυτόχρονα ένας άλλος αστυνομικός Β που βρίσκεται κάτω από το κινούμενο τρένο βλέπει το δράστη και τον πυροβολεί με τη σφαίρα του όπλου του να αποκτά ταχύτητα 100 μίλια την ώρα.
Η σκέψη του Einstein
Έτσι η σφαίρα του αστυνομικού Α θα χτυπήσει το ληστή με 100 μίλια την ώρα ενώ η σφαίρα του αστυνομικού Β που πυροβολεί κάτω από το τρένο θα χτυπήσει το δράστη με 50 μίλια την ώρα γιατί το τρένο τρέχει ήδη με 50 μίλια την ώρα και πρέπει να το προλάβει (100mph-50mph=50mph). Το συμπέρασμα είναι ότι η ταχύτητα της σφαίρας έχει σχέση με το αν ο αστυνομικός βρίσκεται επάνω ή κάτω από το τρένο. Στην περίπτωση μας η σφαίρα του αστυνομικού Α είναι πιο γρήγορη σχετικά με αυτή του Β.
Η σκέψη του Einstein
Ας υποθέσουμε τώρα ότι οι αστυνομικοί χρησιμοποιούσαν όπλα laser η ακτίνα των οποίων κινείται με την ταχύτητα του φωτός. Σε αυτή τη περίπτωση και οι δύο ακτίνες θα χτυπήσουν το ληστή με την ίδια ταχύτητα σε αντίθεση με τις σφαίρες που η μία είναι πιο γρήγορη από την άλλη. Αυτό συμβαίνει γιατί όπως είπαμε η ταχύτητα του φωτός πρέπει πάντα είναι ίση με 300 000 μέτρα το δευτερόλεπτο ανεξαρτήτως εάν τρένο κινείται ή όχι.
Μα πως είναι δυνατόν ;
Μα γιατί συμβαίνει αυτό; Τι διαφορά έχει το laser από τις σφαίρες;;;
Η σφαίρα Α είναι γρηγορότερη από τη σφαίρα Β. Μήπως η ακτίνα Α είναι πιο αργή από την ακτίνα Β και έτσι η ακτίνα Β καταφέρνει και προλαβαίνει το τρένο; Ένα λεπτό! Αυτό δεν είναι δυνατόν αφού η ταχύτητα του φωτός είναι πάντα ίδια στο κενό !
Μα τι συμβαίνει τέλος πάντων;
Και ο Άλμπερτ είπε !
Ο Einstein είπε λοιπόν: Η ταχύτητα του laser δεν αλλάζει. Απλά το ρολόι που μετράει το χρόνο επάνω στο τρένο είναι πιο αργό από ότι εκείνο που μετράει το χρόνο κάτω από το τρένο. Μπορεί και οι δύο ακτίνες να “τρέχουν” με 300 000 μέτρα το δευτερόλεπτο, αλλά το 1 δευτερόλεπτο για την ακτίνα Α είναι μικρότερο χρονικά από το 1 δευτερόλεπτο για την ακτίνα Β. Άρα ουσιαστικά όσο πιο γρήγορα κινείται το τρένο τόσο περισσότερο αργά κυλάει ο χρόνος για την ακτίνα Α και έτσι καταφέρνει να την προλάβει η ακτίνα Β.
Στην ταινία Matrix ο χρόνος για την
σφαίρα κυλάει πιο αργά από ότι ο
χρόνος για τον Νιο ακόμα και αν η
σφαίρα έχει μεγαλύτερη ταχύτητα
από αυτόν. Έτσι ο Νιο καταφέρνει
να την αποφύγει.
Όλοι περάσαν το Αλβέρτο για τρελό!
Πολλοί περνούσαν τον Einstein για τρελό καθώς η ιδέα που είχε προκαλούσε πολλά παράδοξα. Ένα από τα πιο κλασικά είναι η ιστορία των δίδυμων αδελφών Σταμάτη και Γρήγορη το νόημα της οποίας είναι το εξής : Εάν κάποιος ζει σε ένα διαστημόπλοιο που κινείται με πολύ μεγάλη ταχύτητα τότε θα μπορέσει να κάνει ταξίδι στο μέλλον αφού ο χρόνος θα κυλάει πολύ αργά για αυτόν και δεν θα γερνάει.
Διαβάστε την εδώ ολόκληρη
Το 1918 η θεωρία της σχετικότητας επιβεβαιώθηκε από το αστρονόμο Eddington και ο Αινστάιν έγινε διάσημος.
Η θεωρία της σχετικότητας στην πράξη
Οι νόμοι της φυσικής που εφαρμόζουμε καθημερινά για να κατασκευάσουμε αυτοκίνητα και να χτίσουμε σπίτια είναι εντελώς λανθασμένοι και αν θέλουμε να είμαστε σωστοί πρέπει να τους αντικαταστήσουμε λαμβάνοντας υπόψη τη θεωρία της σχετικότητας . Παρόλα αυτά τους χρησιμοποιούμε ακόμη γιατί είναι εύκολοι και λειτουργούν χωρίς σημαντικά προβλήματα. Η θεωρία της σχετικότητας χρησιμοποιείται σήμερα :
Στα συστήματα πλοήγησης GPS
Στους επιταχυντές σωματιδίων (μικροσκόπια)
Στην Κοσμολογία

Η αναπαράσταση του περιστρεφόμενου διανύσματος…


Όταν θέλουμε να δουλέψουμε με τον χρόνο, συχνά κάνουμε χρήση του περιστρεφόμενου διανύσματος. Η αναπαράσταση αυτή χρησιμοποιείτε και σε άλλα μεγέθη που είναι περιοδικά μεταβαλλόμενα (π.χ. Εναλλασσόμενο Ρεύμα).
Παρακάτω θα βρείτε μια διάλεξη διάρκειας 15 λεπτών σε 2 μέρη με την παρουσίαση της μεθόδου και κάποια παραδείγματα εφαρμογής της.

Πόσο μεγάλος είναι ο Φόβος


Πόσο μεγάλος είναι πραγματικά ο Φόβος, ο μεγαλύτερος από τα φεγγάρια του Άρη.
Η εντυπωσιακή αυτή  απεικόνιση τον δείχνει τοποθετημένο στην γαλλική πόλη Γκρενόμπλ, δίνοντας άλλη διάσταση στην αντίληψη μεγέθους. (πηγή Ludovic Celle / davinci-marsdesign).
Ο Φόβος έχει διασάσεις 26,8×18,4 km.

Υπολογισμός Αρχικής Φάσης στην Α.Α.Τ.

Ξεκινάμε! Πρόχειρες Σημειώσεις Γ Λυκείου!


Δημοσιεύω τις “Πρόχειρες Σημειώσεις” για τους μαθητές της Γ Λυκείου στην τελική τους μορφή. Στο τέλος των σημειώσεων παραθέτω όλα τα Διαγωνίσματα που έδωσα στους μαθητές μου το σχολικό έτος που πέρασε. Ελπίζω να σας φανούν χρήσιμες…
Κατεβάστε τις:
Διαβάστε σε ηλεκτρονικό βιβλίο
Καλή αρχή στην προετοιμασία μου ξεκινά και φέτος!

Ήλθαν και οι Κινέζοι…


Δυο πλοία του κινεζικού ναυτικού πέρασαν από τα στενά του Βοσπόρου, κατευθυνόμενα προς την Μαύρη Θάλασσα, στην πρώτη ίσως επίσκεψη του είδους στην περιοχή.
Πρόκειται για το αντιτορπιλικό «Qingdao» «113»  κλάσης Ludu (Type 052A) και
tη φρεγάτα «Yantai» «538» κλάσης Jingkai II (Type 054A).
Ένα ακόμη αντιτορπιλικό φέρεται ότι βρίσκεται κάπου στην ανατολική Μεσόγειο ή έχει ήδη μπει στο Αιγαίο.

1ο Σετ Ασκήσεων – Απλή Αρμονική Ταλάντωση


Λίγο πριν το τέλος της καλοκαιρινής προετοιμασίας για την Γ Λυκείου, δημοσιεύω το 1ο Σετ Ασκήσεων για το Σχολικό έτος 2012 – 2013. 
Το σετ περιλαμβάνει όλα τα είδη ασκήσεων ( επιλογής, επιλογής με αιτιολόγηση, προβλήματα) στον κομμάτι της Απλής Αρμονικής Ταλάντωσης. Οι περισσότερες ασκήσεις είναι από το study4exams.
Είναι ένας καλός τρόπος για την εμπέδωση των εννοιών που αναπτύξαμε μέσα στον Ιούλη.

Η Ιστορία ρίχνει βαριά τη σκιά της


Boni pastoris est tondere pecus, non deglubere (Ο καλός ποιμένας προτιμά να κουρεύει τα πρόβατα και όχι να τα γδέρνει)
Η κρίση αναδεύει τον βυθό και φέρνει στην επιφάνεια πράξεις και μυστικά, που υπό κανονικές συνθήκες θα φανερώνονταν πολλά χρόνια αργότερα. Oι αποκαλύψεις του Παναγιώτη Ρουμελιώτη για το παρασκήνιο των πολιτικών αποφάσεων της κυβέρνησης Παπανδρέου, που οδήγησαν την Ελλάδα στο Μνημόνιο Ι και ακολούθως στη χρεοκοπία και το Μνημόνιο ΙΙ, αφορούν ένα τέτοιο ιστορικό μυστικό.
Τα όσα καταμαρτυρεί εις βάρος του πρώην πρωθυπουργού ο τέως εκπρόσωπος της Ελλάδας στο ΔΝΤ, κυκλοφορούσαν ήδη ως ημιβεβαιωμένες πληροφορίες και εγράφοντο σε αναλύσεις και χρονικά της κρίσης. Η προσωπική μαρτυρία όμως του Ελληνα λειτουργού και τεχνοκράτη, που μετείχε στο ΔΝΤ την ώρα των ιστορικών αποφάσεων, δίνει άλλο βάρος και άλλη τροπή στη διερεύνηση της περιόδου 2009-2010. Τώρα μπορούμε βάσιμα να εκτιμήσουμε ότι οι Γ.Α. Παπανδρέου και Γ. Παπακωνσταντίνου χειρίστηκαν την κρίση εξ ολοκλήρου λανθασμένα, ότι δεν διαπραγματεύτηκαν επαρκώς, ότι εντέλει σφράγισαν την μοίρα του ελληνικού λαού δρώντας σαν διανοητικά αιχμάλωτοι, όμηροι φόβων και ιδεοληψιών. Τουλάχιστον.
Ασφαλώς θα αναρωτηθούμε γιατί ο κ. Ρουμελιώτης επιλέγει να μιλήσει τώρα, όταν όλα έχουν κριθεί, όταν η Ελλάδα έχει χάσει πια τις όποιες δυνατότητες είχε να διαπραγματευτεί καλύτερα την τύχη της. Θα αναρωτηθούμε περαιτέρω: Γιατί μιλάει; Γιατί δεν σιωπά και δεν απολαμβάνει τις πλουσιοπάροχες αμοιβές του από το ΔΝΤ και τώρα από την Τράπεζα Πειραιώς; Αντιστοίχως, γιατί δεν σιωπά αιδημόνως ο κ. Παπανδρέου, αλλά απεναντίας γυρνάει σε συνέδρια και αναπτύσσει τη δική του εκδοχή για τον χειρισμό της κρίσης και την ατιμωτική αποπομπή του, αναζητώντας απεγνωσμένα δικαίωση εκ των υστέρων;
Φαίνεται ότι ακόμη και για πρόσωπα ψημένα στην εξουσία και στις μεγάλες αποφάσεις, η ιστορική ευθύνη για την εν εξελίξει εθνική καταστροφή είναι πολύ βαριά, δεν αντέχεται. Γι΄ αυτό μιλούν. Μιλώντας την καταστροφή, την ελαφραίνουν μέσα τους· προσδοκούν, αν όχι δικαίωση, τουλάχιστον ανακούφιση. Πολύ περισσότερο, που δεν υπάρχει Μετά: η καταστροφή έχει συντελεστεί και είναι αμετάκλητη, δεν υπάρχει καμιά δυνατότητα να επιδιορθώσουν ή να ανασκευάσουν.
Ας μην λησμονούμε ότι ο Π. Ρουμελιώτης ως υπουργός Εθνικής Οικονομίας παραπέμφθηκε στο Ειδικό Δικαστήριο για το σκάνδαλο Κοσκωτά και δεν δικάστηκε διότι είχε ήδη εκλεγεί ευρωβουλευτής. Φέρει άρα ένα πολιτικό βάρος, και μια ηθική σκιά, από το μακρινό παρελθόν. Δεν θα ήθελε να φέρει και το στίγμα της ολιγωρίας σε μια ιστορική στιγμή που παίχτηκε το μέλλον γενεών Ελλήνων.
Πολύ επαχθέστερο είναι το ιστορικό και προσωπικό βάρος για τον πρώην πρωθυπουργό, παρότι με τον Π. Ρουμελιώτη μοιράζονται την εμπειρία ανάμιξης στο σκάνδαλο Κοσκωτά. Το όνομά του και η αποτυχία του βάζουν τέλος στην πολιτική δυναστεία τρών γενεών Παπανδρέου. Η σύγκριση θα είναι αναπόφευκτη: Tι άφησε πίσω του, για ποιο μεγάλο έργο ή πράξη θα τον θυμούνται; Θα τον θυμούνται σαν τον πρωθυπουργό με τις χαριτωμένες ιδέες που οδήγησε τη χώρα του σε επαχθή χρεοκοπία και απώλεια εθνικής κυριαρχίας; Ο Γ.Α. Παπανδρέου βρέθηκε αντιμέτωπος με την Ιστορία, και ηττήθηκε. Στο εξής, η Ελλάδα θα του πέφτει βαριά.
ζωγραφ.: Νικόλαος Γύζης, Αράχνη.

Ο γιος του πρωθυπουργού της Κένυας βαπτίστηκε Ορθόδοξος Χριστιανός


kenias
Ο Σεβασμιότατος μητροπολίτης Κένυας κ. Μακάριος δέχθηκε, προ αρκετών εβδομάδων, τον πρωτότοκο γιο του πρωθυπουργού της Κένυας Ραΐλα Οτίγκα, Φιντέλ Κάστρο, τον οποίο συνόδευε η μέλλουσα σύζυγός του καταγομένη από την Ερυθραία.
Το ζευγάρι εξέφρασε τη μεγάλη επιθυμία του να ενταχθεί ο Φιντέλ στους κόλπους της μίας, αγίας, καθολικής και αποστολικής εκκλησίας.
Αφού έγιναν οι σχετικές και απαραίτητες διευθετήσεις, κατήχηση κ.τ.λ., ο σεβασμιότατος τέλεσε το μυστήριο του βαπτίσματος στο μεγάλο βαπτιστήρι της ορθόδοξης πατριαρχικής σχολής «Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Μακάριος Γ΄», βαπτίσας τον Φιντέλ, μαζί με 22 άλλα άτομα, δίνοντάς του το όνομα Μακάριος.
Στις 28 Ιουλίου ο σεβασμιότατος τέλεσε το μυστήριο του γάμου στον ορθόδοξο πατριαρχικό καθεδρικό ναό των Αγίων Αναργύρων στη Ναϊρόμπη.
Στην τελετή παρέστησαν οι γονείς και των δύο νεονύμφων προς τους οποίους ο Μητροπολίτης, στο τέλος, απηύθυνε πατρικές νουθεσίες για τη νέα τους ζωή.
kenias1

Η ΤΕΛΕΤΗ ΕΝΑΡΞΗΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ 2012 ΕΝ ΛΟΝΔΙΝΩ


[ΔΕΙΤΕ ΒΙΝΤΕΟ]
Η τελετή του ανάμματος της Ολυμπιακής Φλόγας  στον βωμό του Ολυμπιακού Σταδίου του Λονδίνου, πραγματοποιήθηκε μέσα σε  μυσταγωγική ατμόσφαιρα και ιερή ευλάβεια στον πανάρχαιο Ελληνικό Θεσμό.

Το χειροκρότημα στη Βασίλισσα

Η Βασίλισσα της Βρετανίας Ελισάβετ και ο πρίγκιπας Φίλιππος φτάνουν στο Ολυμπιακό Στάδιο και ο πρόεδρος της ΔΟΕ Ζακ Ρογκ, και άλλα μέλη του ακροατηρίου σηκώθηκαν για να τους χειροκροτήσουν.

Στο στάδιο η Ελλάδα

Ξεκίνησε η παρέλαση των συμμετεχόντων στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Πρώτη στο στάδιο μπαίνει, όπως πάντα, η ελληνική αποστολή.

Στο στάδιο η Κύπρος

Η ολιγομελής αποστολή της Κύπρου μπήκε στο Στάδιο του Λονδίνου. Σημαιοφόρος ο τενίστας Μάρκος Παγδατής.
Παρών, στα επίσημα του Ολυμπιακού Σταδίου και ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Δημήτρης Χριστόφιας.

Η ελληνική αποστολή

Η ελληνική αποστολή άνοιξε την παρέλαση των κρατών στο Ολυμπιακό στάδιο του Λονδίνου. Σημαιοφόρος ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης.

Η διοργανώτρια μπήκε στο στάδιο

Η αποστολή της Μεγάλης Βρετανίας, η πολυπληθέστερη των 30ων Ολυμπιακών Αγώνων, αποθεώνεται κατά την είσοδό της στο Ολυμπιακό Στάδιο του Λονδίνου.
Με την είσοδο των Βρετανών ολοκληρώνεται η παρέλαση.

Φωτίστηκε το Λονδίνο

Εντυπωσιακά πυροτεχνήματα στον ουρανό του Λονδίνου αμέσως μετά το τέλος της παρέλασης των αθλητών.

Τα περιστέρια της ειρήνης

Εκατοντάδες ποδηλάτες φορώντας λευκά φτερά περιστεριού μπήκαν στο στάδιο. Το περιστέρι ως σύμβολο αγάπης και ειρήνης χαρακτηρίζει τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Μπροστά η ελληνική σημαία

Η ελληνική σημαία δεσπόζει στο λόφο του Ολυμπιακού Σταδίου. Είναι, τιμητικά, στην πρώτη θέση, μπροστά από τις σημαίες των υπολοίπων κρατών.

Η βασίλισσα κήρυξε την έναρξη

Η Ολυμπιακή σημαία στο στάδιο

Η σημαία των Ολυμπιακών Αγώνων μπήκε στο Ολυμπιακό Στάδιο. Θα κυματίζει δίπλα στη βρετανική σημαία μέχρι τη λήξη της διοργάνωσης.

Έρχεται η φλόγα

Η Ολυμπιακή Φλόγα φθάνει, μέσω του Τάμεση στο στάδιο.

Η φλόγα στο στάδιο

Έφθασε στο Ολυμπιακό Στάδιο του Λονδίνου η Ολυμπιακή φλόγα.

Η φλόγα φωτίζει το Λονδίνο

Η Ολυμπιακή φλόγα φωτίζει τον ουρανό του Λονδίνου. Ταξίδεψε σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη, διανύοντας περίπου 20.000 χιλιόμετρα. Οι 30οι Ολυμπιακοί Αγώνες αρχίζουν!
ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΒΙΝΤΕΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ ΤΟ 2004
ΠΗΓΗ: enikos.gr

Η ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΤΗΣ ΑΤΕ – ΣΠΑΣΤΕ ΤΗΝ!!


Δεν είναι μόνο τι θα κάνει ο Τσίπρας, ο ΣΥΡΙΖΑ κλπ. Είναι και το τι θα κάνουμε ο καθένας από εμάς. Αυτό που σίγουρα περνάει από το χέρι μας είναι να μεταβιβάσουμε όπου μπορούμε τις πληροφορίες που συνιστούν το ξεπούλημα – σκάνδαλο της ΑΤΕ, μιας ιστορικής τράπεζας που ιδρύθηκε για συγκεκριμένους κοινωνικούςσκοπούς και που το ξεπούλημα της είναι τεράστιων συμβολικών και ουσιαστικών διαστάσεων. ΣΠΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ – ΤΡΑΠΕΖΙΤΩΝ – ΜΜΕ!!
Ακολουθεί το σύντομο αλλά διαφωτιστικό κείμενο του Θ. Καρτερού (http://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/h-agrotiki-kai-o-orgoyel-toy-thanasi-karteroy
Η ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΚΑΙ Ο ΟΡΓΟΥΕΛ
Πού ζούμε ρε γαμώτο; Πώς θάφτηκε μεταξύ του μηδέν και των επίσημων δελτίων τύπου μια συγκλονιστική υπόθεση όπως αυτή της μεταβίβασης της ΑΤΕ στον Σάλα; Γιατί το κάνουν γαργάρα το θέμα όλες οι μεγάλες εφημερίδες, δεξιές και «δημοκρατικές», τα μεγάλα κανάλια, ακόμα και τα μεγάλα ενημερωτικά sites, με ορισμένες μόνο τιμητικές εξαιρέσεις;
Ποιος έκλεισε στόματα και εξαφάνισε ακόμα και τη στοιχειώδη δημοσιογραφική «περιέργεια» από την ελληνική δημοκρατία των μνημονίων;
  • Η ΑΤΕ συσκευάστηκε για ξεπούλημα όταν δεν ανακεφαλαιοποιήθηκε (σ.σ. ενώ οι ιδιωτικές τράπεζες θα ανακεφαλαιοποιηθούν – θα διασωθούν δηλ. με κρατικό χρήμα) με απόφαση της κυβέρνησης Παπαδήμου και με βάση ένα νόμο που εισηγήθηκε ο Βενιζέλος.
  • Η ΑΤΕ χωρίστηκε σε «καλή» και «κακή» από τους τεχνικούς των φιλέτων, χωρίς η ελληνική Βουλή να έχει ούτε καν γνώση ενός τόσο σοβαρού θέματος.
  • Η ΑΤΕ τώρα αγοράζεται μπαμ και κάτω από τον Σάλα με κάτι λίγα χρήματα που κι αυτά προέρχονται από την ανακεφαλαιοποίηση της Πειραιώς, είναι δηλαδή λεφτά δικά μας που τα δίνουν σε έναν τραπεζίτη για να αγοράσει μια περιουσία πάλι δικιά μας.
  • Ο Προβόπουλος που αποφασίζει και διατάζει για την τύχη της Αγροτικής είναι πρώην αντιπρόεδρος της Πειραιώς.
  • Στην ΑΤΕ είναι υποθηκευμένο το 40% περίπου της αγροτικής γης. Και αυτό το εθνικό αγροτικό κεφάλαιο περνάει τώρα στα χέρια ενός τραπεζίτη με ότι αυτό συνεπάγεται για το μέλλον.
  • Στην «κακή» ΑΤΕ μένουν επισφαλείς απαιτήσεις και δάνεια, μεταξύ των οποίων τα 200 εκατομμύρια ευρώ δανεικά κι αγύριστα του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, που όσοι έσπρωξαν την ΑΤΕ στον Σάλα μας τα αφήνουν προς δόξα των κορόιδων.
Και μόνον αυτά, που επιγραμματικά αναφέρονται, θα αρκούσαν για να γίνεται της κακομοίρας στα ΜΜΕ.
 
Αντ’ αυτού η δημοσιότητα είναι ακόμα πιο αναιμική από το ποσό που έδωσε η Πειραιώς για να καταβροχθίσει την ΑΤΕ.
 
Συμπέρασμα: Το ξέραμε ότι ζούμε στην επικράτεια των τραπεζιτών οι οποίοι με την αμέριστη συνδρομή της τρόικας κοινωνικοποιούν τις ζημιές και κρατούν για πάρτη τους τα κέρδη.
 
Μήπως όμως περάσαμε για χάρη τους και σε καθεστώς Όργουελ; Μήπως η δημοκρατία χάνει την ψυχή της, τη δημοσιότητα, και το χρώμα του χρήματος γίνεται φαιό;
(Σ. σ. Μας αρέσει που αναρωτιέσαι φίλε μετά απ’ όλα αυτά…)

Νότια Βαϊμάρη: Χρεοκοπία, ναζισμός και ντόπινγκ


Ανταπόκριση από τη χώρα των πατριωτών φοροφυγάδων
Κυρία του πατριαρχείου, μητέρα ριζοσπάστη αριστερού νέου.
Γράμμα από το ΛηξούριΑναγνώστης Λασκαράτος
Κύριε Ροΐδη,
Ενώ η αδέκαστη ελληνική Δικαιοσύνη παρέδωσε μετά  την πρώτη άστοχη καταδίκη τους Κεντέρη-Θάνο αθώους, ενώ διερευνάται υποθέτω ακόμη η υπόθεση του δήθεν ντοπαρίσματος της ένδοξης ομάδας της Άρσης Βαρών του πολιτευτή του κ.Σημίτη Χ.Ιακώβου (έχει ίσως καθυστερήσει λόγω της πυρετώδους ενασχόλησης της Δικιοσύνης με την υπόθεση Τσουκάτου), αποκλείστηκε και μια χιουμορίστρια αθλήτρια. Η νεαρή ακραιφνής Ελληνίς, που δεν έχει καταφέρει να τελειώσει ούτε το Λύκειο,  έσπευσε πανικόβλητη να απαρνηθεί τα καταγεγραμμένα πιστεύω της, αποδεικνύοντας για πολλοστή φορά τη θρασυδειλία του ευρύτερου πολιτικού χώρου των Αρείων Ελλήνων. Δεν είχε υπολόγισει πως στην Ευρώπη δεν έχουν την ανοχή μεγάλης μερίδας του ελληνικού λαού απέναντι στο ρατσισμό και στο ναζισμό. κίνδυνος να εξευτελιστεί η Ελλάδα με διεθνείς αποκαλύψεις πως μαχαιρώνονται μετανάστες, χωρίς η Αστυνομία και η Δικαιοσύνη, παρά τον τεράστιο ζήλο τους, να μπορούν να σταματήσουν το κακό και χωρίς η ευρύτερη κοινή γνώμη να δυσανασχετεί, έκανε τους αρμόδιους να πράξουν κάνοντας την ανάγκη φιλοτιμία,  το αυτονόητο. Οφείλω εδώ να αναγνωρίσω την ευαισθησία της Δημάρ γιατί ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ (με τη ΝΔ να εκφράζεται εθνοπρεπώς μέσω Αδώνιδος), έσπευσαν κατόπιν εορτής. Πάλι καλά. Στη χώρα μας όμως αυτό γίνεται μόνο όταν την επιβλέπουν οι κακοί  δυτικοί που μας φθονούν. Ευτυχώς γιατί με τη φόρα που έχει πάρει ο ΣΥΡΙΖΑ να βραβεύει στη Βουλή γυναίκες Ολυμπιονίκες που έχουν κάνει ρατσιστικές δηλώσεις (Νίκος Κωνσταντόπουλος-Φάνη Χαλκιά), δεν θα γλυτώναμε το θέαμα του ελληνομέτρη Αλέξη Τσίπρα να βραβεύει τη θαυμάστρια του φυγόδικου Κασιδιάρη, κάτω από τα χειροκροτήματα του παρʼολίγον συμμάχου του Πάνου Καμμένου (πέντε ψήφοι κλπ, μόνο που μετά το συμβάν με την αθλήτρια θα έσπαγε η παρδαλή συμμαχία). Οι ξένοι όμως, που πάντα αυτοί μας φταίνε, με τη μανία τους να ελέγχουν, γκρέμισαν τον παραδοσιακό μας καραγκιοζομπερντέ.
Θέλω να σταθώ λίγο στην υπόθεση του αθλητή κ.Χονδροκούκη, ο οποίος βεβαίως έχει το τεκμήριο της αθωότητας μέχρι να (αν) αποδειχθεί το αντίθετο, τον οποίο προπονούσε ο πατέρας του.Θέλω να θυμίσω πως  το ντόπινγκ είναι επιτέλους από το 2008 (Ν.3708) κακούργημα και να δηλώσω τη βεβαιότητά μου πως η Δικαιοσύνη θα κινηθεί άμεσα για να ερευνήσει το θέμα, γιατί ακόμη και αν δεν έχει αντιληφθεί τίποτα, θα φροντίσει κάποιος από τους παχυλά αμειβόμενους 71 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να της το θυμίσει. «Θα σας ταράξουμε στη νομιμότητα» ειπώθηκε και δεν πιστεύω πως κι αυτό θα είναι άλλο ένα ακόμη πυροτέχνημα από αυτά που εκσφενδονίζει συχνά το κόμμα των θαυμαστών του Εμβέρ Χότζα, του Μιλόσεβιτς, του Κάρατζιτς, του Τσαουσέσκου, του Μάο και του αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου, που συναρπάζει τον μελετηρό κ.Τσίπρα επειδή λέει έγινε κληρικός για να μπορεί να μελετάει (!) Καταλαβαίνω πως το ΚΚΕ-Β.Κορέας, ένεκα εκείνη η Ανατολική Γερμανία, θα κάνει την πάπια στο όνομα του τιτάνιου αγώνα του κατά του καπιταλισμού, που δεν του αφήνει χρόνο να ασχοληθεί με τα επίγεια.
Κύριε Ροΐδη,
Με αφορμή το πρώτο βίντεο, θέλω να εξάρω το πατριωτικό φρόνημα του νεαρού αθλητού που φώναξε Ελλάς μέσα στην Πόλη, όπως επισημαίνει και ο πατριώτης εκφωνητής. Έπαιξε  ο εθνικός Ύμνος μέσα στην Κωνσταντινούπολη, όπως δηλώνει και ο νεαρός. Εθνικοί ύμνοι, σημαίες, κραυγές, τα συνήθη και γνωστά «για την Ελλάδα ρε γαμώτο», κλπ. Κρίμα που στο Λονδίνο οι εχθροί του Έθνους χάλασαν τον τόσο  εθνικώς χρήσιμο κοπανιστό αέρα.
Ακολούθως θέλω να εξάρω τον ηθικοπλαστικό-πατριωτικό διάλογο μεταξύ του δημοσιογράφου κ.Παπαδάκη και του πατρός προπονητού, που καταλήγουν με το κλασσικό ακροδεξιό ή λαϊκίστικο, πείτε το όπως θέλετε, ισοπεδωτικό κήρυγμα κατά όλων των πολιτικών (4:25): «Μην τολμήσει κανένας πολιτικός να συγχαρεί τον γιο μου»
Τόση αχαριστία κύριε κατά του συστήματος, που αφού τον τίμησε στο εκατονταπλάσιο της χωρίς πρακτικό αντίκρυσμα προσφοράς του, βάζω στοίχημα πως θα αμελήσει να εφαρμόσει το νόμο, κρίνοντας, αν η υπόθεση οδηγηθεί ποτέ στο ακροατήριο,  πως κάποιος εχθρός της αιωνίου Ελλάδος (για τους Γερμανούς συλλήβδην, που τους νικήσαμε και μας τιμωρούν, το βεβαιώνει και ο Γλέζος, όσο για τους Εβραίους ο Μίκης το έχει πει: «Είναι στη ρίζα του κακού»), σας έριξε κάτι στο νερό ή ότι έγινε κάποιο λάθος,  δεν τη θέλει ούτε ο Διάβολος.

Το φωτομοντάζ αποκάλυψε τη δημοσιογραφική προπαγάνδα!


Η μεγαλύτερη εφημερίδα της Αυστρίας αλλοίωσε φωτογραφία σε ρεπορτάζ για τη Συρία.
Έκθετη είναι η εφημερίδα Die Kronen Zeitung, η οποία, όπως αποκαλύφθηκε, στην προσπάθεια της να δραματοποιήσει τα γεγονότα στη Συρία, και να παρουσιάσει φωτορεπορτάζ από τις μάχες στο Χαλέπι, προχώρησε σε ένα απίστευτο φωτομοντάζ.
Εμφάνισε τη φωτογραφία ενός ζευγαριού με το παιδί τους να προσπαθεί να ξεφύγει από το βομβαρδισμένο Χαλέπι.
Μόνο που στην πραγματικότητα το ζευγάρι εκινείτο μεν στο Χαλέπι, αλλά η πόλη ήταν στη θέση της, δίχως χαλάσματα και βομβαρδισμένα τοπία.
Οι υπεύθυνοι του… τμήματος φωτομοντάζ και πλαστογραφίας της Die Kronen Zeitung πήραν τη φωτογραφία του ζευγαριού από το Χαλέπι, και την τοποθέτησαν μέσα σε μια κατεστραμμένη γειτονιά της πόλης Χομς!
Τώρα οι υπεύθυνοι της μεγαλύτερης σε κυκλοφορία εφημερίδας της Αυστρίας, καλούνται να εξηγήσουν πως πέτυχαν το ακατόρθωτο: Να βομβαρδίσουν το Χαλέπι από τη Βιέννη με δημοσιογραφικές οβίδες..

“Το τερμάτισαν” με τους Ολυμπιακούς οι Ελληναράδες


ImageΜέσα σε διάστημα μόλις 4 ημερών, μεταξύ 25 και 28 Ιουλίου,  “επαγγελματίες” και “ερασιτέχνες” πατριώτες, βγήκαν κάμποσες φορές “στο κλαρί”, με αφορμές περιστατικά  που σχετίζονταν με τους Ολυμπιακούς αγώνες του Λονδίνου, να καταγγείλουν τις απανταχού συνομωσίες ανθελληνικών κέντρων, εντός και εκτός Ελλάδος, αλλά και να διατρανώσουν την ανωτερότητα του γονιδίου της φυλής μας όπως είχε διακηρύξει και η (ντοπαρισμένη όπως έδειξαν τα πράγματα) Ολυμπιονίκης του 2004 Φανή Χαλκιά.
Social media, blogs, ειδησεογραφικά sites, ΜΜΕ, ακόμη και ανακοινώσεις κοινοβουλευτικών κομμάτων (!) μετέφεραν στην Κοινή Γνώμη ένα κλίμα “πατριωτικής” αγανάκτησης, οργής και πίκρας που όμως βασίζονταν αποκλειστικά στην συνειδητή ή αθέλητη διαστρέβλωση της αλήθειας: Σε σχόλια – ρυπαρογραφήματα που μαγάρισαν την σελίδα στο facebook της Γερμανίδας αθλήτριας Natascha Keller με τα “πουτ@να”, τα “κ@ριόλα” και όλα αυτά τα υψιπετούς στοχασμού κοσμητικά επίθετα που επιστρατεύονται συνήθως από τον εσμό των Ελληναράδων προκειμένου να διαφημίσουν και εκτός συνόρων το καφριλίκι (την “ανωτερότητα” όπως πιστεύουν της “ελληνικής überφυλής”)… Στην δήθεν “περιφρονητική κριτική” του υφυπουργού Αθλητισμού Γιάννη Ιωαννίδη απέναντι στην τελετή έναρξης (αυτό που έδειξε να κατάλαβε με τις δηλώσεις του από το Λονδίνο στην ΝΕΤ, ήταν πως οι Άγγλοι… κάτι έδειξαν ‘κει πέρα… κάτι χωράφια… κάτι τσιμινιέρες… ενώ, εμείς…) και των ελληνοκεντρικών δηλώσεων  της βουλευτού Ντόρας Μπακογιάννη (“…η δική μας τελετή πιστεύω ότι άφησε εποχή…”)… Ιδεολογικά, τουλάχιστον, βρίσκονται αμφότεροι εντός γραμμής: Το National Health System (το βρετανικό ΕΣΥ) ο Συνδικαλισμός, οι Σουφραζέτες, είναι έννοιες και κινήματα  που ειδικά αυτήν την εποχή δεν βρίσκονται και στις προτεραιότητες μιας κυβέρνησης που στο όνομα της μνημονιακής  λιτότητας αποδομεί το κοινωνικό κράτος… Στην κομπλεξική αντίδραση πολλών στην ομιλία του Jacques Rogge. Απομονώνοντας την φράση “the Olympic Games are coming home tonight” είτε από κουτοπονηριά είτε από άγνοια της αγγλικής, διότι ούτε το ότι στην συνέχεια της πρότασης εξήγησε με ποια έννοια χρησιμοποίησε την λέξη “home”, της γενέτειρας πολλών σύγχρονων αθλημάτων, με κορυφαίο το πιο δημοφιλές σπορ στον κόσμο, το ποδόσφαιρο (“… This great, sports-loving country is widely recognized as the birthplace of MODERN sport…”) του fair play και κανονισμών (“…It was here that the concepts of sportsmanship and fair play were first codified into clear rules and regulations…”) τους απασχόλησε, αλλά ούτε αναρωτήθηκαν τί μπορεί να σημαίνει αυτό το “In a sense…” στην αρχή της πρότασης (προφανώς αυτά είναι εξεζητημένα αγγλικά για αγγλομαθείς των οποίων η γλωσσομάθεια εξαντλείται στο “wow” και στο “like”…).
Αλλά ας πάρουμε καλύτερα το χρονικό από την αρχή:
Η πρώτη αφορμή ήταν η τριπλουνίστρια Παρασκευή Παπαχρήστου. Μία σειρά από μισαλλόδοξα τουήτς, όπως για παράδειγμα εκείνο που στις 19 Ιουλίου έδινε σύνδεσμο προς το  site Hellenic Pride που είχε άρθρο με τίτλο «Η Χρυσή Αυγή σβήνει φωτιές την ώρα που οι “νεολέρες” των κομμάτων κάνουν κάμπινγκ με τα λεφτά του Λαού», το βίντεο με τον τίτλο «γ@μα τον κωλότουρκο» και τελευταίο, ως αφορμή το τουήτ “Με τόσους Αφρικανούς στην Ελλάδα, τα κουνούπια του Νείλου θα τρώνε… σπιτικό φαγητό” στάθηκαν αιτία να την αποκλείσει η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή από την αποστολή.
Κάμποσοι βγήκαν αρχικά στο κλαρί για την Παπαχρήστου, χωρίς και να δείχνουν να έχουν μπει στον κόπο να κάνουν το αυτονόητο: να μπουν στο site της IOC και να διαβάσουν τις οδηγίες της για τα social media, να δουν ότι καταδικάζονται οι ρατσιστικές αναρτήσεις, οι υβριστικές αναφορές, ακόμη και τα κακόγουστα αστεία που αναπαράγουν προσβλητικά στερεότυπα.
Θα ήταν ίσως καλύτερα γι αυτούς όλους να γινόταν πράξη η ιδέα της αντιρατσιστικής διαμαρτυρίας των Αφρικανικής προέλευσης αθλητών με πανώ και πικέτες στο Λονδίνο την ημέρα που θα διεξαγόταν το τριπλούν γυναικών και να παίζονταν στα διεθνή ΜΜΕ αφιερώματα για την ξενοφοβική και ρατσιστική Ελλάδα, κάτι που ασφαλώς όχι μόνο δεν θα τους ενδιέφερε (“έλα, μωρέ… ‘νταξ’ ! Χαμούρες Ευρωπαίοι και διεθνιστές”")  αλλά επιπλέον θα πλούτιζε την φαρέτρα της μισαλλοδοξίας τους με πρόσθετα επιχειρήματα για τους… “ανθελληνικούς κύκλους”.
Πάλι οι Ελληναράδες, έβρισαν χυδαία στα social media την Γερμανίδα σημαιοφόρο Κέλλερ για ένα ανύπαρκτο τουήτ που υποτίθεται μιλούσε για “ξυπόλητους Έλληνες” που πήγαιναν για τράκα. Ουδείς αναρωτήθηκε το στοιχειώδες: “πού είναι το πρωτότυπο τουήτ;”. Σαν να ανέβηκε ένα τέτοιο τουήτ και κανείς να μην φρόντισε να το “σώσει” με ένα “ρητουήτ”, ένα “screenshot” έστω. Ακόμη και γνωστοί δημοσιογράφοι, παρά την κάποια ηλικία τους, βιολογική και επαγγελματική, “ξέχασαν” το “άλφα” στο “αλφαβητάρι” της προς δημοσίευση είδησης: την επιβεβλημένη “διασταύρωση” και την “αξιολόγηση της πηγής”.

Αξίωμα: Ελληναράδικος πατριωτισμός χωρίς αντισημητισμό και κακούς Εβραίους δεν νοείται. Έτσι λοιπόν, “ανακάλυψαν” (όπως και ξένοι ακροδεξιοί επίσης)  “σιωνιστικά σύμβολα” (!) στο logo των Ολυμπιακών Αγώνων 2012. Μεταξύ αυτών και Αθηναϊκή εφημερίδα με πρωτοσέλιδό της (Ελεύθερη Ώρα).
Image
Άλλοι Ελληναράδες πάλι, εντόπισαν σατανιστικά σύμβολα στην Τελετή Έναρξης… Μέσα στην ανασφάλειά τους, έκαναν συγκρίσεις σαν αυτήν:
Image
Βλέποντας την προσωποποίηση του Θανάτου που πολεμούν ο άνθρωπος, οι γιατροί, η επιστήμη (η αλήθεια είναι πως με την τελευταία δεν τα πάνε και τόσο πολύ καλά αφού αρνείται να επιβεβαιώσει τις παράλογες ιδεοληψίες τους) στο σκετς με το αγγλικό ΕΣΥ, σκέφτηκαν πως είναι μια πρώτης τάξης ευκαιρία να μιλήσουν για τον “Κόσμο του Φωτός” (αυτός, περιττό να αναφερθεί, παριστάνεται μονάχα από την Ελλαδάρα μας) και τον “Κόσμο του Σκότους” στο κατασκεύασμα “Athens 2004 VS London 2012″, ένα από τα πολλά που είδαμε τις ημέρες αυτές…
Άλλοι πάλι, με επαρχιώτικα σχόλια για την ηλικία του Πωλ Μακάρτνεϋ (προφανώς θεωρούν πως η “δροσιά” του Σάκις όταν στην Τελετή Λήξης του 2004 τραγουδούσε το “Καραπιπερίμ” και η φρεσκάδα της Άννας Βίσση ήταν πραγματική ΤΕΧΝΗ σε αντίθεση με κάτι χαζοχαρούμενα τραγουδάκια κάποιων Beatles ή κάποιου ονόματι David Bowie) θέλησαν να υποβαθμίσουν την τελετή για να συντηρήσουν τον μύθο των τελετών έναρξης και λήξης του 2004. Βέβαια, αν αυτοί είχαν πραγματοποιηθεί από κάποια άλλη χώρα,  θα φρόντιζαν να “θυμηθούν σκηνές σαν αυτές του “ντάτσουν” με τα καρπούζ(ι)α (δεν είναι άσχετα εν προκειμένω και  τα σχόλια -  “κατινιές” του Δημήτρη Παπαϊωάννου στο facebook που έσταζαν χολή για την τελετή έναρξης του Λονδίνου που για τον ίδιο αυτό το λονδρέζικο “shit” όπως έλεγε το φωτομοντάζ με την βασίλισσα Ελισσάβετ στο ποστ που ανεβασε, δεν είχε καμία σχέση με τις “Ταναγραίες” του που επίσης ανέβασε στην σελίδα του):
Image
Πολλοί επιτέθηκαν όπως προαναφέρθηκε στον Ζακ Ρογκ για την “πατρίδα” των Ολυμπιακών Αγώνων, χωρίς καν να έχουν μπει στο κόπο να διαβάσουν την ομιλία του (το θέμα βέβαια είναι αν ξέρουν καν αγγλικά, να την διαβάσουν)…
Τί είπε λοιπόν ο Ζακ Ρογκ και αγανάκτησαν οι Ελληναράδες; Ιδού το επίμαχο απόσπασμα:
“…In a sense, the Olympic Games are coming home tonight. This great, sports-loving country is widely recognized as the birthplace of modern sport. It was here that the concepts of sportsmanship and fair play were first codified into clear rules and regulations. It was here that sport was included as an educational tool in the school curriculum. The British approach to sport had a profound influence on Pierre de Coubertin, our founder, as he developed the framework for the modern Olympic Movement at the close of the 19th century…”.
Δεν είπε δηλαδή πώς είναι το σπίτι των Ολυμπιακών αγώνων, αλλά των σύγχρονων αθλημάτων και του fair play. Αλλά δεν θα χρειαζόταν καν να εξηγήσει το γιατί. Αυτό οφείλει να το γνωρίζει όποιος γνωρίζει από αθλητισμό. Αλλωστε και γραμματικά, με αυτό το “In a sense” στην αρχή της πρότασης, λέει πως δεν το εννοεί επί λέξει, αλλά αυτό είναι ψιλά γράμματα για τους επαγγελματίες πατριώτες.
Αλλά ακόμη και στην περίπτωση του Χονδροκούκη που πιάστηκε ντοπέ, δεν το βουλώσανε! Όχι! Κατήγγειλαν πάλι τους ανθέλληνες για διακρίσεις, χωρίς ποτέ να αναρωτηθούν γιατί -ειδικά- οι Έλληνες βρίσκονται στο στόχαστρο των διεθνών ομοσπονδιών. Διότι ακόμη και αν δεχθούμε γενικευμένα και ισοπεδωτικά πως “όλοι ντοπάρονται”, ουδόλως τους απασχόλησε πως ακόμη και στην ντόπα οι Έλληνες δεν έδειξαν αυτό το  “μεταξύ κατεργαρέων ειλικρίνεια” και πως επέμεναν να λειτουργούν αλαζονικά, νεόπλουτα και απροσχημάτιστα: Όπως π.χ. όταν στα “whereabouts” των Ελλήνων αθλητών, οι προπονητές και οι “παράγοντες”  δήλωναν την Ντόχα, το Κουβέιτ, άσραμ διαλογισμού γκουρού στην Ινδία, κοκ., ενώ αυτοί προπονούνταν στην Κόρινθο ! Ή όταν δήλωναν για προπονητές συζύγους, γονείς, κ.λπ. (σαν να ομολογούν κυνικά δηλαδή πως δεν βασίζονται σε επαγγελματίες προπονητές για να κάνουν πρωταθλητισμό παγκοσμίου επιπέδου και να κυνηγήσουν ολυμπιακά μετάλλια, αλλά σε κάτι άλλο και πάντως όχι τον επιχειρηματία πατέρα ή τον προπατζή αρραβωνιαστικό…).
Γενικότερα, με αφορμή τους Ολυμπιακούς Αγώνες, οι επαγγελματίες πατριώτες, αυτοί που το πρωί με το φραπόγαλο και το τσιγάρο διαβάζουν Αισχύλο, το μεσημέρι στο μετρό διαβάζουν Δημόκριτο και το βράδυ μετά το κοκορέchι στη Χασ(ι)ά διαβάζουν Αριστοτέλη, καταδεικνύοντας το μέγεθος μιας αρρωστημένης εθνικής ανασφάλειας,  το τερμάτισαν”!

H μέρα που πέθανε η αφέλεια


Πριν από 30 χρόνια, η ήττα της Βραζιλίας από την Ιταλία με 3-2 στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1982 σηματοδότησε μία νέα εποχή για την Σελεσάο. Κατά πολλούς, ήταν η μέρα που η ελεύθερη έκφραση του ποδοσφαίρου γνώριζε την ήττα. «Το ποδόσφαιρο πέθανε εκείνη την ημέρα», σύμφωνα με τον Ζίκο…
Η ουσία είναι όμως ότι κατάλαβαν ακόμα και οι πιο νοσταλγικοί, ότι δεν γίνεται πλέον να κάνεις τα πάντα μόνο με το ταλέντο και τη δημιουργικότητα. Οι ιδιοφυΐες των γηπέδων χρειάζονταν δίπλα τους παίκτες ικανούς να επιτελέσουν άλλους ρόλους και μία τακτική προσέγγιση που θα τους επιτρέψει την ισορροπία. Ο Τζόναθαν Γουίλσον, συγγραφέας του εκπληκτικού βιβλίου «Αντιστρέφοντας την πυραμίδα», το οποίο εξιστορεί την ιστορία της τακτικής στο ποδόσφαιρο, με άρθρο του στον Guardian περιγράφει τη μετάβαση στη νέα εποχή της Σελεσάο.
Ήταν στις 5 Ιουλίου του 1982 όταν η Ιταλία κέρδιζε με 3-2 τους Βραζιλιάνους και κατά πολλούς σηματοδοτούσε το τέλος της ομάδας που κέρδισε τρία Μουντιάλ από το 1958 μέχρι το 1970. Αν και ποτέ η Σελεσάο δεν ήταν τόσο «άναρχη». Η ομάδα του 1970 για παράδειγμα, ήταν λεπτομερώς προετοιμασμένη και τρομερά ισορροπήμένη. Οι προωθήσεις του Κάρλος Αλμπέρτο από το δεξί άκρο της άμυνας, βοηθούνταν από το ότι ο αριστερός μπακ, Εβεράλντο, είχε σαφώς περισσότερο αμυντικό ρόλο. Συνέκλινε, με τους αμυντικούς να γίνονται τρεις και να καλύπτουν τις προωθήσεις. Ο χώρος που έβρισκε ο Κάρλος Αλμπέρτο, οφειλόταν στην κίνηση στο χώρο του Ζαϊρζίνιο, ο οποίος «έκοβε» στον άξονα. Φυσικά και αυτός για να κάνει τις κινήσεις αυτές εκμεταλλευόταν το χώρο που του άνοιγαν ο Πελέ με τον Τοστάο.
Ο Κλοδοάλδο έκανε τη «βρώμικη» δουλειά μπροστά από τους αμυντικούς, ενώ ο Γκέρσον που βρισκόταν στο πλάι του είχε περισσότερο δημιουργικό ρόλο. Ο Ριβελίνο ήξερε ότι είχε πίσω του τον Εβεράλντο, γεγονός που του άφηνε χώρο για επιθετική ελευθερία. Προφανώς, η συγκεκριμένη ομάδα είχε πλάνο, σχέδιο και διακριτούς ρόλους. Δεν μπήκαν απλά στο γήπεδο 11 ποδοσφαιριστές και… εκφράζονταν όπως ήθελαν. Παρόλα αυτά, η ελευθερία στο παιχνίδι τους ήταν περισσότερη από ότι το 1974 και το 1978.
Το 1982 σηματοδότησε την επιστροφή στο παλιό στυλ. Τα τριγωνάκια στο κέντρο, την ξαφνική έξαρση του ρυθμού, την αίσθηση της αυτοέκφρασης. Ο Φαλκάο, για παράδειγμα, ξεκίνησε στην πρεμιέρα με την ΕΣΣΔ γιατί ο Σερέζο ήταν τραυματίας, αλλά έπαιξε τόσο καλά που… αναγκαστικά έμεινε στην 11άδα και μετά την επιστροφή του συμπαίκτη του. Με την παρουσία των Σόκρατες και Ζίκο να είναι δεδομένη, η Βραζιλία είχε τέσσερις δημιουργικούς μέσους με τρομερό ταλέντο, αλλά κανείς δεν έπαιζε στα άκρα. Μόνο ο Έντερ έβγαινε στα «φτερά», που έπαιζε στην κορυφή μαζί με τον Σερτζίνιο, ελέω και των απουσιών του Καρέκα και του Ρεινάλντο. Το 4-2-2-2 με την υποστήριξη των δυνατών μπακ Λεάντρο και Ζούνιορ για τους Ευρωπαίους δεν είχε πλάτος, αλλά η δημιουργικότητα και η ισορροπία στην κατοχή των Βραζιλιάνων τους βοηθούσε να το καλύψουν με τις κινήσεις τους.
Έπαιξαν το πιο ευχάριστο ποδόσφαιρο που είχε εμφανιστεί σε Παγκόσμιο Κύπελλο μετά το 1970. Κέρδισαν την Σοβιετική Ένωση με 2-1 και μοίρασαν τεσσάρες σε Σκωτία και Νέα Ζηλανδία. Κέρδισαν την προηγούμενη παγκόσμια πρωταθλήτρια Αργεντινή στη δεύτερη φάση των ομίλων και ήθελαν μόνο μια ισοπαλία με την Ιταλία για να προκριθούν στα ημιτελικά, κάτι που θεωρούταν δεδομένο.
Οι Ατζούρι είχαν εξελίξει το ποδόσφαιρο τους και είχαν περάσει από τη φάση του κατενάτσιο σε αυτή του gioco all’Italiana, αλλά και πάλι η αμυντική λειτουργία είχε τον πρώτο λόγο. Η μάχη των δυο τους θύμιζε αλληγορία. Ο κόσμος της επίθεσης με τον κόσμο της άμυνας συγκρούονταν. Η Ιταλία είχε τρεις ισοπαλίες στο ξεκίνημά της στη διοργάνωση και προκρίθηκε μόνο λόγω του ότι είχε ένα γκολ παραπάνω από το Καμερούν. Η νίκη της με 2-1 επί της Αργεντινής ωστόσο ανέβασε την αυτοπεποίθηση των παικτών και έδειξε στους αντίπαλους ότι είναι εκεί. Ο Πάολο Ρόσι είχε μόλις επιστρέψει μετά από τιμωρία για σκάνδαλο στημένων αγώνων και έδειχνε μακριά από τον καλό του εαυτό. Σε μια προφητική δήλωση, ο τερματοφύλακας της Σελεσάο, Ουαλντίρ Πέρες είχε δηλώσει ότι ο μεγαλύτερος φόβος του ήταν μήπως και ξυπνήσει ξαφνικά ο Ρόσι.
Οι φόβοι του έγιναν πραγματικότητα μόλις στο 5ο λεπτό. Ο Μπρούνο Κόντι χτύπησε τα επιθετικογενή μπακ με μία κούρσα από τα δεξιά και έστειλε την μπάλα στο κεφάλι του Ρόσι, ο οποίος άνοιξε το σκορ. Και αμέσως το παιχνίδι πήρε την αναμενόμενη εικόνα του. Την Βραζιλία να επιτίθεται και την Ιταλία να αντιστέκεται. Η Βραζιλία ισοφάρισε μέσα σε επτά λεπτά, το μομέντουμ ήταν με το μέρος της, αλλά ο Ρόσι σκόραρε ξανά μετά από τραγικό λάθος γύρισμα του Σερέζο, το οποίο δεν άφησε ανεκμετάλλευτο. Η Βραζιλία ισοφάρισε ξανά στο δεύτερο μέρος με τον Φαλκάο. Το 2-2 της ήταν αρκετό για να προκριθεί, οπότε ίσως περίμενε κανείς μία πιο επιφυλακτική προσέγγιση στο υπόλοιπο ματς. Η Σελεσάο όμως είναι Σελεσάο. Η επίθεση είναι στη φύση της. Οπότε συνέχισε την ίδια τακτική και το πλήρωσε ξανά από τον Ρόσι. «Ήταν το παιχνίδι όπου η δοξασμένη μεσαία γραμμή της Βραζιλίας, έδειξε ότι δεν μπορεί να καλύψει τα κενά πίσω της και μπροστά της», είχε δηλώσει χαρακτηριστικά ο μεγάλος συγγραφέας για το ποδόσφαιρο Μπράιαν Γκλέινβιλ.
Ο χαρακτηρισμός η μέρα που πέθανε το ποδόσφαιρο, είναι σίγουρα υπερβολικός. Αλλά όπως γράφει χαρακτηριστικά ο Τζόναθαν Γουίλσον, ήταν η μέρα που πέθανε η ποδοσφαιρική αφέλεια. Μετά από το ματς αυτό η σκέψη του απλά επιλέγω τους καλύτερους και αφήνω την κλάση τους να κάνει τα υπόλοιπα, έπαψε να υπάρχει. Ο χώρος για τους δημιουργικούς παίκτες φυσικά και ήταν εκεί, μόνο που πλέον φάνηκε η επιτακτικότητα της πλαισίωσής τους από ποδοσφαιριστές ικανούς να καλύψουν τα κενά τους. Οι τεχνοκράτες σταδιακά εισήχθησαν στο ποδόσφαιρο και το Μουντιάλ του 1982 περισσότερο και του 1986 λιγότερο ήταν τα τελευταία αποτυχημένα του παλιού στυλ. ‘Αλλωστε, όπως ισχυρίζεται ο συγγραφέας, το άναρχο ποδόσφαιρο του 1970 ίσως δεν λειτουργούσε πουθενά άλλου πέραν του Μεξικού, όπου και έγινε το Μουντιάλ, αφού η ζέστη και το υψόμετρο λειτουργούσαν κατά του υψηλού πρέσινγκ και επομένως οι Βραζιλιάνοι δεν πιέστηκαν ιδιαίτερα. Ίσως δηλαδή, αν ο τόπος ήταν διαφορετικός, η μετάβαση να είχε γίνει και νωρίτερα!
Επιμέλεια: Θάνος Σαρρής
@thansarr